وبسایت فرهنگی مذهبی ابن تیهان

أینَ المُضطَرُّ الّذِی یُجَابُ إذا دعی

 

مُضطَر:

مضطر در لغت به معنای درمانده و ناچار است و در اصطلاح به کسی مضطر گفته می شود که از همه اسباب و ابزارهای معمولی در حل مشکلات و برطرف ساختن گرفتاری ها نا امید شده و با تمام وجود متوجه خدا شود.
در تعدادی از روایات و ادعیه از حضرت مهدی علیه السلام با لقب مُضطَر یاد شده است.

اما چرا به امام عصر علیه السلام ، مضطر می گویند؟

از بررسی مجموع روایات چنین بر می آید که امام معصوم به عنوان حجت الهی در خیر خواهی و محبت به بندگان خدا بسیار دلسوز و مهربان است، کدام اضطرار سخت تر از این است که کسی حجت خدا باشد و مسئولیت حفظ و تبلیغ و ترویج دین و ارزش های الهی را به عهده داشته باشد اما در شرایطی واقع شود که ببیند حکام جور از یک طرف و منافقان و انسان های هواپرست از طرف دیگر احکام الهی را زیر پا می گذارند و بندگان خدا را از مسیر سعادت واقعی منحرف و آنان را به بیراهه سوق می دهند.
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه  (أمّن یُجیبُ المُضطَرَّ إذا دَعَاهُ وَ یَکشِفُ السُّوء)¹ فرمود:     

به خدا سوگند که منظور از مُضطَر در این آیه قائم آل محمد است².

و در فرازی از دعای ندبه در خطاب به حضرت مهدی چنین آمده: أینَ المُضطَرُّ الّذِی یُجَابُ إذا دعی
کجاست آن مضطری که چون دعا کند خواست او به اجابت می رسد.

--------------------------------------------------------------------------

پی نوشت ها:

1.سوره نمل (27)، آیه 62 .         

 2.بحارالانوار، ج 51، 48

 حدیث منزلت و محل صدور آن

 

یکی از موارد صدور حدیث منزلت در حجة الوداع بود

بررسی حدیث منزلت

حدیث منزلت»، از احادیث معروف نبوى و مورد قبولِ علماء تشیع و سنی میباشد .حدیث منزلت به معرفى جایگاه و منزلت امام على (ع) ، نسبت وى با نبى مکرم دین اسلام و برترى جایگاه آن حضرت بر دیگر صحابه پرداخته و از نظر علماء شیعى از احادیث متواتر و از جمله دلایل شایستگی امام على (ع) براى جانشینى رسول‌الله اکرم به شمار آمده است.

حدیث منزلت حدیثی مشهور پیش علمای دین اسلام است که حضرت محمد (ص) در این حدیث مقام و منزلت علی را نسبت به خود شبیه مقام و منزلت هارون نسبت به موسی عرضه می کند جز آنکه بعد از او پیامبری نیست. حدیث منزلت در مناسبت های گوناگون از رسول‌الله( صلی الله علیه و آله) شنیده شده که مهمترین آنها در ستیزه تبوک است.

متن حدیث منزلت
أنتَ مِنّی بِمَنزلةِ هارونَ مِنْ مُوسی، اِلّاأنـّه لانَبیّ بَعدی.
تو نسبت به من به منزله هارون نسبت به موسى هستی جز این که بعد از من پیامبری نخواهد بود.

پیش زمینه تاریخی حدیث منزلت
هنگامی که رسول‌الله از سفر حجه الوداع برمیگردد آگاه میشود که دشمنان مسلمانان تصمیم دارند تا به شهر مدینه حمله کنند.حضرت محمد(ص) سپاهی را در فصل گرما آماده میکند و به آنها میگوید که عازم کجا هستند این خلاف رویه معمول رسول‌الله بوده است به دلیل آن که معمولاً مقصد جنگ را اعلام نمی کرده است. رسول‌الله مقصد جنگ را تبوک اعلام میکند و علی را بجای خود در مدینه منصوب میکند.

پیامدهای وحشتناک غیبت

 

مجازات غیبت کننده پس از این دنیا، با ورود او به عالم برزخ آغاز می شود

1- نابود کننده دین:
غیبت موجب نابودی است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) درباره غیبت می فرماید:
الغیبه اسرع فی دین الرجل المسلم من الا کله فی جوفه [1].
اثر غیبت در دین شخص مسلمان سریع تر از بیماری خورده [2] است که وارد بدن می شود.

2 - مانع پذیرش اعمال نیک:
غیبت باعث می شود عمل و رفتار شایسته انسان تا چهل روز مورد پذیرش در گاه احدیت قرار نگیرد. در روایات مکرر اشاره شده که وضو، نماز و روزه شخص غیبت کننده باطل است؛ البته مقصود از باطل بودن در این جا، بطلان فقهی نیست، به این معنا که عبادت فرد، انجام نشده است و به دلیل انجام ندادن فریضه، مورد توبیخ قرار گیرد؛ بلکه منظور، خالی بودن این رفتار از اثری است که اعمال صالح و رفتار شایسته باید روی فرد بگذارد. اعمال صالح، سازنده سعادت و بهشت و بازدارنده از دوزخ و عذاب الهی هستند؛ اما در صورتی که بر روح انسان اثر نگذارند، مانع رفتن او به جهنم نمی شوند به این معنا که از ارتکاب گناهان جلوگیری نخواهند کرد و سازنده روح انسان نخواهند بود.

رسول گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود:
من اغتاب مسلما او مسلمه لم یقبل الله تعالی صلاته و لا صیامه اربعین یوما و لیله الا ان یغفر له صاحبه [3].
هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند خداوند متعال نماز و روزه او را تا چهل شبانه روز نمی پذیرد مگر آنکه شخص غیبت شده، از آن فرد بگذرد.

من اءغتاب مسلما فی شهر رمضان لم یؤ جر علی صیامه [4].
کسی که در ماه رمضان از مسلمانی غیبت کند، پاداشی برای روزه اش به او داده نمی شود.

در روایت آمده است که روزی حضرت رسول دستور داد مسلمانان روزه بگیرند و بدون اجازه او افطار نکنند. هنگام مغرب، همه برای افطار کردن از حضرت اجازه گرفتند. شخصی خدمت پیامبر آمد و عرض کرد: ای رسول خدا! دو تا از دختران من روزه گرفته اند، برای افطار کردن آنها اجازه بفرمایید. حضرت پاسخ نداد. برای بار دوم درخواستش را تکرار کرد، باز هم از پیامبر چیزی نشنید. بار سوم حضرت فرمود: آنها روزه نبودند. چگونه روزه بوده کسی که در این روز گوشت های مردم را خورده است. به آن ها بگو اگر روزه بوده اند، قی [5] کنند. آن ها شروع به قی کردند و از دهانشان ه های گوشت بیرون آمد؛ پس آن مرد نزد پیامبر بازگشت و ماجرا را گفت. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: سوگند به آن کسی که جان محمد در دست او است، اگر این ه ها در شکم ایشان باقی می ماند، آتش آن ها را در بر می گرفت[6].

تاریخ دقیق شهادت امام حسن مجتبی(ع) چه روزی است

 

هفتم یا بیست و هشتم صفر؟!

 

در تقویم، هفتم ماه صفر روز میلاد امام موسی کاظم (علیه السلام) اعلام شده است در صورتی که این تاریخ طبق قول صحیح مصادف با شهادت امام حسن مجتبی (علیه السلام) می باشد. از دیرباز در حوزه هزار ساله نجف اشرف هفتم صفر را روز شهادت امام مجتبی علیه السلام می دانند و شیعیان عراق و سایر کشورها نیز در این روز برای سبط اکبر؛ امام مجتبی علیه السلام اقامه عزا می کنند اما در ایران شهادت سبط اکبر بیست و هشتم صفر است همزمان با رحلت پیامبر اعظم. چرا ؟!

در وقوع شهادت سبط اکبر پیامبرصلی الله علیه و آله»، امام مجتبیعلیه السلام» در ماه صفر، بین علمای شیعه اختلافی وجود ندارد. ، لکن در میان علمای شیعه درروز شهادت امام(علیه السلام) سه قول وجود دارد

قول اول: (آخر ماه صفر)

روز آخر ماه صفر که قائل آن ‌شیخ کلینیقدس سره»می‌باشد و لازم به ذکر است که این قول را تنها ایشان ذکر کرده و قول منفردی است که با تمام وجاهت و بزرگی وی هیچ یک از علمای شیعه تا این زمان از او تبعیت ننموده‌اند. ( لذا از بررسی این قول صرف نظر میکنیم. )

قول دوم:(۲۸ صفر)

اولین قائل آن شیخ مفیدقدس سره»  در کتاب (مسارّ الشیعه) می‌باشد. واین  در حالی است که خود شیخ مفید در کتاب دیگرش بنام (الارشاد)از ذکراین روز به عنوان روز شهادت خودداری نموده است و تنهابه ذکر ماه صفر اکتفا کرده است

دومین قائل به این قول شیخ طوسیقدس سره»  در کتاب (تهذیب الاحکام) است. و با توجه به اینکه شیخ کلینی و شیخ مفیدقدس سرهما»  در شمار مشیخه او قرار داشته‌اند، تنها از کلام شیخ مفیدقدس سره» در کتاب (الارشاد) تبعیّت کرده است و روز خاصی را معین نکرده است. که از عدم التزام و تعیین نکردن او به روز خاص در ماه صفر، می‌توان استفاده نمود که کلام شیوخ خود (کلینی و شیخ مفید) در بیست و هشتم و آخر ماه صفر را نپذیرفته است.

مداحی بیاد ماندنی و دلسوز غمنامه حضرت رقیـه(س)حاج یونس حبیبـی(یااباعبدالله الحسین ع) را جهت دانلود شما محبین اهل بیت(س) قرار داده ایم

دانلود
حجم: 8.06 مگابایت
توضیحات: حاج یونس حبیبـی(یااباعبدالله الحسین ع )

متن شعر مداحی یااباعبدالله الحسین

 یا ابا عبدالله الحسین

حسین فاطمه سلام

حسین مصطفی سلام

حسین مظلوم علی

شهید کربلا سلام

اون که می گفت تو کربلا

خیمه هاتو آتیش زدند

نگفت کجا به بچه ها

زخم زبون و نیش زدند

اون که می گفت یه دختره

آتیش به دامن رودیده

نگفت تو اون صحرا چرا

آثار زیارت امام حسین (علیه‌السلام)

امام رضا (ع) می‌فرماید: هر امامی بر گردن دوستان و پیروانش عهد و پیمانی دارد و وفای به این عهد، با زیارت قبر آنان ممکن می‌باشد. و کسی که به شوق زیارت آن‌ها و با تصدیق به فضیلت آن‌ها به سوی قبور آن‌ها برود مورد شفاعت ائمه در قیامت قرار می‌گیرد.

زراره بن اعین گوید: امام صادق (ع) فرمود: زائرین حسین یک برتری نسبت به سایر مردم دارند» پرسیدم: برتریشان چیست؟ فرمود: چهل سال قبل از مردم وارد بهشت می‌شوند در حالی که دیگران هنوز در حال حساب هستند.

تأمل در زیارت عاشورا و دیگر زیارات، این مطلب را به خوبی روشن می‌سازد که امامان به این وسیله در صدد ساختن انسان‌های مؤمن و متعهد بوده‌اند، لذا به آن‌ها تعلیم داده‌اند که در زیارت امام حسین (ع) از خداوند بخواهند که زندگی و مرگشان را حسین گونه» قرار دهد، و آن‌ها را در دنیا و آخرت همراه آن حضرت بدارد: اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد، و مماتی ممات محمد و آل محمد . و ان یجعلنی معحکم فی الدنیا و الاخره»

آثار و برکات زیارت حضرت سیدالشهدا (ع):

۱- آرامش بخشیدن به زائر

در زیارت یک نوع کشش و نیاز اام آوری انسان را وا می‌دارد که فشارها و فریادهای درونی را از راهی خارج کند. زائر آن مرقد شریف در پرتو دعا و گفتگو با پاکان و استمداد از ارواح پاک مقربان درگاه الهی، نیرو گرفته و نابسامانی‌ها را با توسل بدان‌ها بر خود هموار می‌سازند .

 بررسی عرش الهی از دیدگاه های مختلف

 

عرش الهی چیست

از گذشته های دور تا به الان نام عرش الهی همواره بر سر زبان های بسیاری از افراد و متدین های دینی بوده است. لذا این نام بارها به گوش بسیاری از افراد خورده است و شاید به دنبال آن باشند که این نام را واکاوی کرده و به معنا و درون مایه واقعی آن دست پیدا کنند.

نکات مختلفی در مورد عرش الهی وجود دارد که افراد برای دستیابی به آن سعی می کنند تا با بررسی معنای آن به این نکته دست یابند. لذا ما در این مطلب قصد داریم تا عرش الهی را به عنوان یکی از مهمترین موضوعات مورد بررسی قرار داده و افرادی که قصد دارند به معنای واقعی این کلمه برسند را راهنمایی نماییم. چنانچه شما نیز به این موضوع علاقه مند می باشید، با ما تا پایان همراه باشید تا نکات مختلفی که در مورد آن وجود دارد را برایتان آشکار سازیم.

عرش الهی به چه معناست؟
اگر بخواهیم عرش الهی را در لغت معنا نماییم، باید گفت که عرش به معنای تخت و جاه و یا منزلت می باشد و به چیزی که دارای یک سقف است معرفی می گردد. اما زمانی که الهی به عرش اضافه می ‌شود به معنای محل حکومت خدا در ادیان ابراهیمی معرفی می گردد.

چیزی که برای عرش معرفی شده است این است که آن در بالای آسمان هفتم است. این نظر در ادیان و افراد مختلف از معناهای متفاوتی برخوردار می‌ باشد. اما معناهای مختلفی که برای آن معرفی شده است را می ‌توان با کلماتی چون حکومت، مالکیت، عالم بالا، عالم ماورا، علم خدا، مجموعه عالم هستی و بسیاری دیگر از کلمات و لغات مورد بررسی قرار داد.