أینَ المُضطَرُّ الّذِی یُجَابُ إذا دعی

 

مُضطَر:

 

مضطر در لغت به معنای درمانده و ناچار است و در اصطلاح به کسی مضطر گفته می شود که از همه اسباب و ابزارهای معمولی در حل مشکلات و برطرف ساختن گرفتاری ها نا امید شده و با تمام وجود متوجه خدا شود.
در تعدادی از روایات و ادعیه از حضرت مهدی علیه السلام با لقب مُضطَر یاد شده است.

اما چرا به امام عصر علیه السلام ، مضطر می گویند؟

از بررسی مجموع روایات چنین بر می آید که امام معصوم به عنوان حجت الهی در خیر خواهی و محبت به بندگان خدا بسیار دلسوز و مهربان است، کدام اضطرار سخت تر از این است که کسی حجت خدا باشد و مسئولیت حفظ و تبلیغ و ترویج دین و ارزش های الهی را به عهده داشته باشد اما در شرایطی واقع شود که ببیند حکام جور از یک طرف و منافقان و انسان های هواپرست از طرف دیگر احکام الهی را زیر پا می گذارند و بندگان خدا را از مسیر سعادت واقعی منحرف و آنان را به بیراهه سوق می دهند.
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه  (أمّن یُجیبُ المُضطَرَّ إذا دَعَاهُ وَ یَکشِفُ السُّوء)¹ فرمود:     

به خدا سوگند که منظور از مُضطَر در این آیه قائم آل محمد است².

و در فرازی از دعای ندبه در خطاب به حضرت مهدی چنین آمده: أینَ المُضطَرُّ الّذِی یُجَابُ إذا دعی
کجاست آن مضطری که چون دعا کند خواست او به اجابت می رسد.

--------------------------------------------------------------------------

پی نوشت ها:

1.سوره نمل (27)، آیه 62 .         

 2.بحارالانوار، ج 51، 48